Η ουρολοίμωξη είναι η δεύτερη σε συχνότητα λοίμωξη του σώματος μετά το κοινό κρυολόγημα. Ανάλογα με το όργανο του ουροποιητικού συστήματος που νοσεί, παίρνει και την ονομασία της: πυελονεφρίτιδα (νεφρός), κυστίτιδα (ουροδόχος κύστη), ουρηθρίτιδα (ουρήθρα). Οι μισές γυναίκες θα εμφανίσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο ουρολοίμωξης κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ μόνο το 10% των ανδρών. Στο 90% των περιπτώσεων πρόκειται για κυστίτιδα. Τα ¾ των ετήσιων κρουσμάτων ουρολοίμωξης είναι σποραδικά, ενώ το ¼ είναι υποτροπιάζοντα (οι υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις αναφέρονται σε πάνω από 3 επεισόδια τον χρόνο στον ίδιο ασθενή).
Αφού είναι λοίμωξη, λοιπόν, οφείλεται σε μικρόβια (80-90% κολοβακτηρίδιο, 10% σταφυλόκοκκος, πρωτέας, κλεμπσιέλλα, κλπ). Τα μικρόβια αυτά που αποτελούν, συνήθως, μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του σώματος (έντερο, κόλπος), εισέρχονται στο ουροποιητικό σύστημα δια της ουρήθρας και, πολύ σπανιότερα, αιματογενώς. Στη γειτνίαση, επομένως, της γυναικείας ουρήθρας με τον πρωκτό και τον κόλπο, καθώς και στο μικρό της μήκος συγκριτικά με την ανδρική, οφείλεται η μεγάλη διαφορά στη συχνότητα εμφάνισης κυστίτιδας στα δύο φύλα.
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι η κυστίτιδα ΔΕΝ είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, δηλαδή δεν «κολλιέται», απλά μέσω της σεξουαλικής επαφής μεταφέρονται τα ήδη υπάρχοντα μικρόβια της περιοχής μέσα στην ουρήθρα και από εκεί στην κύστη! Αντίθετα, η ουρηθρίτιδα οφείλεται σε μικροοργανισμούς (γονόκοκκος, χλαμύδια, μυκοπλάσματα) που μπορεί να μεταδοθούν σεξουαλικώς και απαιτεί παράλληλη θεραπεία και των δύο συντρόφων.
Η συμπτωματολογία εξαρτάται από την εντόπιση. Στην ουρηθρίτιδα: καύσος κατά μήκος της ουρήθρας με/χωρίς έκκριμα απ’ αυτήν. Στην κυστίτιδα: συχνουρία, καύσος κατά την ούρηση, επιτακτική ανάγκη για ούρηση, πόνος ή βάρος χαμηλά στην κοιλιά. Στην πυελονεφρίτιδα: πυρετός >380C, ρίγος, καταβολή – αδυναμία, πόνος στην περιοχή του πάσχοντος νεφρού (πίσω στη μέση).
Όταν υπάρχουν τέτοια συμπτώματα, ο ασθενής πρέπει να επισκέπτεται άμεσα τον ουρολόγο, προκειμένου να γίνει ορθή διάγνωση και έγκαιρη έναρξη φαρμακευτικής αγωγής, ώστε να αποφευχθούν πιθανές επιπλοκές (υποτροπή, πυελονεφρίτιδα, απόστημα, σηψαιμία). Η σωστή επιλογή αντιβιοτικού και η ενδεδειγμένη διάρκεια αγωγής είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου και την αποφυγή ανάπτυξης μικροβιακής αντοχής. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 80% των κυστίτιδων αυτοϊώνται μετά την πάροδο 3-4 ημερών, «ξεγελώντας» έτσι πολλές γυναίκες, οι οποίες λανθασμένα δε ζητούν ιατρική συμβουλή.
Απλές οδηγίες για την αποφυγή ουρολοιμώξεων στις γυναίκες μπορείτε να δείτε στο παρακάτω link: